De energiecrisis heeft ons geleerd dat we energie opnieuw in eigen handen moeten nemen.
De afhankelijkheid van fossiele brandstoffen toont aan dat we daarvoor het best inzetten op hernieuwbare energie.
Te lang was er geen energiebeleid in dit land. Dat is nu voorgoed veranderd met deze maatregelen:
- Drie keer meer wind op zee
- Ongezien pakket van investeringen in de energietransitie goedgekeurd
- De bouw van een energie-eiland in de Noordzee, op maat van de natuur
- Waterstofvisie en waterstofwet aangenomen: groene waterstof voor een schone industrie
- Uitfasering van biobrandstoffen 1ste generatie en palm en soja
- Burgerparticipatie voor wind op zee
Drie keer meer wind op zee
We verdrievoudigen wind op zee dankzij de nieuwe Prinses Elisabeth Zone. Onze windmolens op zee gaan genoeg energie produceren om alle Belgische huishoudens te voorzien van goedkope, groene elektriciteit.
Aan het begin van de legislatuur besliste de regering om een energie-eiland te bouwen. Zo kunnen we de enorme hoeveelheid windenergie efficiënt bundelen. De milieuvergunning is op zak, alle voorbereidende testen zijn afgerond, het ontwerp werd aangepast om de biodiversiteit op de Noordzee te versterken. Het Belgisch consortium van De Nul en DEME start de bouw van het eiland in februari. In 2026 is het eiland al klaar. In 2028 worden de eerste windmolens aangesloten.
De voorwaarden om die windmolens te bouwen zijn nu vastgelegd. Ook daar zitten we volledig op schema. Wat is er beslist?
- Burgers krijgen rechtstreeks toegang tot windenergie op zee. België pioniert in Europa door burgerparticipatie als verplicht criterium op te nemen. Dit betekent dat de winsten van windenergie rechtstreeks tot bij burgers en KMO’s kunnen vloeien.
- We geven de Belgische industrie rechtstreeks toegang tot de windparken. Zo verankeren we de industrie hier in België. Via stroomafnameovereenkomsten (PPA's) kunnen zij langetermijncontracten afsluiten met elektriciteitsproducenten. Dat is een belangrijke stimulans voor de elektrificatie en vergroening van de industrie.
Door deze criteria nu vast te leggen houden we vaart in de realisatie van het nieuwe windmolenpark.
Met betaalbare Noordzeestroom uit eigen land zorgen we voor structureel lagere prijzen en verlagen we de CO2 uitstoot.
Groene waterstof voor een schone industrie
De zware industrie is verantwoordelijk voor 30% van de CO2-uitstoot in België. Net die sector is het meest geschikt om over te schakelen op waterstof.
Om die te vergroenen, hebben we op grote schaal groene waterstof nodig. Dankzij de eerste Belgische waterstofstrategie is het niet langer een verre droom, maar een nabije realiteit.
Met onze waterstofstrategie leggen we de basis voor de uitrol van groene waterstof in België. De strategie bestaat uit vier pijlers:
- België positioneren als draaischijf van groene waterstof in Europa: onze unieke locatie, in het hart van Europa, op een energiekruispunt in het midden van verschillende industriële clusters, maakt van ons een ideaal doorvoerland vandaag van gas en binnenkort groene waterstof. Het beschermt ons eigen land en helpt buurlanden uit de nood.
- Het Belgisch leiderschap in waterstoftechnologieën versterken: we zijn pioniers in waterstoftechnologie. Die rol willen we behouden en versterken.
- Een robuuste waterstofmarkt in het leven roepen: we maken werk van een waterstoftransportnetwerk om vraag en aanbod op elkaar te laten aansluiten.
- Investeren in samenwerking voor een succesvolle uitvoering: er is voldoende en doeltreffende samenwerking op alle niveaus nodig om van deze strategie een succes te maken.
Daarnaast werkten we een regelgevend kader uit voor het vervoer van waterstof via leidingen. België heeft vandaag al een waterstofnetwerk van ongeveer 600 kilometer. Met de waterstofwet kunnen we dat netwerk verder uitbouwen en versterken.
Afbouw biobrandstoffen
Voedsel hoort thuis op ons bord, niet in de tank. Het gebruik van voedsel- en voedergewassen voor de productie van biobrandstoffen is onverantwoord. Hoewel het op het eerste gezicht een goed idee lijkt, worden de biobrandstoffen al jaren betwist, met name vanwege hun schadelijke gevolgen voor het milieu, voedselzekerheid en ook de schending van de mensenrechten. Een geleidelijke afbouw van biobrandstoffen in benzine en diesel is cruciaal om de transportsector te vergroenen.